Գեղարդի վանք, միջնադարյան վանական համալիր Հայաստանում։ Գտնվում է Կոտայքի մարզի Գողթ գյուղի մոտ՝ Ազատ գետի վերին հոսանքում՝ աջ ափին։ Այստեղ է պահվել հայտնի գեղարդը, որով հռոմեացի զինվորը ծակել է Քրիստոսի կողը։ Այն Հայաստան էր բերել քրիստոնեության առաջին քարոզիչներից Թադեոս առաքյալը։ Այժմ այն գտնվում է Վաղարշապատում՝ պատմության թանգարանում։ Վանական համալիրը կառուցվել է վաղ միջնադարում՝ մի վայրում, որը նախաքրիստոնեական շրջանում ծառայել է որպես սրբատեղի։ Այդ աղբյուրներից մեկն այսօր էլ պահպանվում է վանքի գլխավոր գավթի ներսում։ Ըստ ավանդության, առաջին եկեղեցին հիմնվել է 4-րդ դարի սկզբին, երբ Հայաստանում քրիստոնեությունը հռչակվել է պետական կրոն։ Այն հայտնի էր որպես «Այրիվանք» կամ «Քարայրների վանք»։ Վանքի հիմնադրումն ավանդաբար վերագրում են հայոց առաջին կաթողիկոս Գրիգոր Լուսավորչին (301-325), իսկ հետագա բարգավաճումը՝ Սահակ Պարթևին (387-439)։ Ավելի ուշ շրջանում վանքը հռչակված է եղել իբրև գրչության կենտրոն, դպրանոց, երաժշտական ակադեմիա և ուխտատեղի։ Դեպի Գեղարդ ուխտագնացության օրերը Վարդավառի և Աստվածածնի Վերափոխման տոներին են։

Գառնու հեթանոսական տաճար, հին հայկական արևապաշտական տաճար Կոտայքի մարզի Գառնի գյուղում, Ազատ գետի աջ ափին։ Հայաստանի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձան է։ Ելնելով ավանդություններից՝ Մովսես Խորենացին Գառնու հիմնադրումը սղվերագրում է Հայկ նահապետի ծոռ Գեղամին, որի թոռան՝ Գառնիկի անունով էլ, իբրև, կոչվել է Գառնի։ 2011 թվականի ապրիլի 28-ին հայտնի դարձավ, որ Գառնու պատմամշակութային համալիրն արժանացել է Մելինա Մերկուրիի անվան ՅՈւՆԵՍԿՕ-Հունաստան 2011 մրցանակին։ Տրդատ Ա-ն մ. թ. 65 թվականին մեկնում է Հռոմի կայսր Ներոնի մոտ՝ թագադրվելու։ Մինչ այդ Հայաստանում Հռոմի ազդեցությունը վերականգնելու նպատակով պատերազմ սկսվեց Պարթևստանի դեմ, որն ավարտվեց հայ-պարթևական ուժերի հաղթանակով։ Հռանդեայի պայմանագրով որոշվեց, որ հայոց արքա Տրդատ Ա-ն իր թագը ստանալու է Ներոնից։

Երկուշաբթի օրը մենք Ընկեր Գոհարի հետ լեզվական խաղեր էին խաղացել։ Այնտեղ պետք էր պատասխանել ճիշտ պատասխանը, նաև մենք էլ էինք ստեղծել այդ պիսի խաղեր։ Մյուս ժամին մենք ընկեր Սեդայի հետ ազգային խաղեր էնք խաղացել և ազգային պարեր էնք պարել։ Հետո մեր դպրոց հյուր էր եկել, Արթուր Գրիգորյանը։ Նա դուդուկահար էր։
Երեքշաբթի օրը մենք նորից ազգային խաղեր էինք խաղացել և ընկեր Անիի հետ սովորեցինք հայկական ազգային տարազի մասին։
Չորեքշաբթի օրը ուրիշ սովորողներ եկան մեր դպրոց, որ մենք սովորեցնենք նրանց պարել և խաղալ ազգային խաղեր։ Հետո մենք ճամփորդել էինք Լուսիկ Ագուլեցու թանգարան։
Հինգշաբթի օրը մենք նորից ընկեր Գոհարի հետ լեզվական խաղեր ենք խաղացել։ Հետո մենք պիցցա ենք պատրաստել և համտեսել։
Ուրբաթ օրը մենք գնացել էինք Հարավային դպրոց և այնտեղ խաղեր ենք խաղացել։ Հետո մենք ընկեր Սոնայի հետ հայրենագիտություն ենք արել։

Անուն Ազգանուն- Ռաֆայել Դանիելյան
Դասարան- 4.2
Ջոկատ- 4-որդ
Ջոկատավարներ- Սեդա Թևանյան, Անի Ենգոյան
Երկարօրյա ճամբար- օգտվում եմ/չեմ օգտվում – Չեմ օգտվում

Ճամբարային օրակարգ՝
https://tevanyanseda.home.blog/2023/01/15/%d5%b3%d5%a1%d5%b4%d5%a2%d5%a1%d6%80%d5%a1%d5%b5%d5%ab%d5%b6-%d5%a5%d6%80%d5%af%d6%80%d5%b8%d6%80%d5%a4-%d5%b7%d5%a1%d5%a2%d5%a1%d5%a9-%d6%85%d6%80%d5%a1%d5%af%d5%a1%d6%80%d5%a3/

Լուսիկ Ագուլեցի (Լուսիկ Ժորժիկի Սամվելյան, մայիսի 31, 1946, Վերին Ագուլիս, Նախիջևանի Ինքնավար Հանրապետություն – հուլիսի 13, 2018), հայ նկարչուհի, ազգագրագետ, ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ (2014)։ Քանդակագործ Յուրի Սամվելյանի կինն է։ Լուսիկ Ագուլեցին ծնվել է 1946 թվականի մայիսի 31-ին՝ Նախիջևանի Վերին Ագուլիս գյուղաքաղաքում, 1919 թվականին թուրք-ադրբեջանցիների կողմից իրագործված Ագուլիսի եղեռնից հետո այնտեղ բնակվող վերջին հայերի՝ Հարությունյանների ընտանիքում։ 1953 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել են Երևան։ 1963-1967 թվականներին սովորել է Երևանի Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում։ 1966 թվականին՝ ուսումնառության տարիներին արժանացել է «Ավանգարդ» թերթի հատուկ մրցանակի։ 1974 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է։ Լուսիկ Ագուլեցու կտավները գտնվում են Հայաստանի և արտերկրի թանգարաններում, մասնավոր հավաքածուներում։ Երևանի Մուրացան փողոցի 79 տունը, որտեղ շուրջ 45 տարի ապրել և ստեղծագործել է Լուսիկ Ագուլեցին, ընտանիքի անդամների նախաձեռնությամբ վերածվելու է տուն-թանգարանի, որտեղ կազմակերպվում են ժողովրդական համերգներ, նկարչության, պարի և վարպետության դասեր։ Թանգարանին կից գործում է «Ագուլեցի արտ-սրճարան»-ը, որտեղ ներկայացված է հայկական ավանդական խոհանոցը՝ ագուլիսյան ուտեստներով։

Ձմեռային առձակուրդներին մենք պետք է ընտրեինք 1-ից մինչև 6-որդ ջոկատը։ Ես ընտրեցի չորրորդ ջոկատը։ Երկուշաբթի օրը ես եկա դպրոց և դասերը սկսվեց։ Ամեն ջոկատ ունի իր դասացուցակը և ղեկավարը։ Իմ ջոկատի ղեկավարը ընկեր Անին է և ընկեր Սեդան։ Ինձ մոտ տպավորվել է հինգշաբթի օրը, որովհետև հայրենագիտության դասի տեղը մենք հոլ ենք խաղացել։ Այդ դասը շատ հետաքրքիր անցավ։ Ճամբարի ժամանակ տնային առաջադրանքներ չեն հանձնարարում։ Ճամբարում մարմնակրթության դասերը անցնում են շատ հետաքրքիր, որովհետև սպորտային խաղեր ենք խաղում։ Այս շաբաթը շատ հետքրքիր անցավ իմ համար։

Ազգային հագուստը՝ հայկական տարազը, մեր ժողովրդի մտածողության արտացոլանքն է: Այն ոչ միայն արտահայտել է մեր ինքնությունը, այլև՝ եղել է այդ ինքնությունը պահպանող ազդակներից մեկը՝ ունենալով դարավոր պատմություն  և լինելով նույնքան հարուստ ու բազմազան, ինչպիսին մեր բազմաբարբառ լեզուն է: Պատմական որոշ հանգամանքների բերումով ձևավորվել է տարազային երկու համալիրներ՝ արևմտահայկական և արևելահայկական: Տարազային համալիրներում վառ արտահայտվել են սոցիալական, տոնածիսական, սեռատարիքային և անգամ մասնագիտական տարբերությունները: Եվ այս է պատճառը, որ տվյալ տարազին նայելուց՝ մարդիկ անմիջապես հասկանում էին, թե այդ տարազ կրողը ինչ խավի է պատկանել: Տարազը բաղկացած էր երկու հիմնական բաղադրիչներից՝ ուսային (շապիկ, բաճկոն, մուշտակ) և գոտիական (տաբատ, շալվար)։ Շապիկի օձիքը զարդարվում  էր ասեղնագործ գեղազարդերով: Հագուստը հիմնականում կարում էին բամբակյա գործվածքից, իսկ արևմտահայերը օգտագործում էին այծի բուրդը։

Read the Winter story and Christmas!

Present simple – ներկա պարզ ժամանակ

Ներկա պարզ ժամանակը (ներկա անորոշ) օգտագործվում է անգլերենում ՝ նկարագրելու սովորական, պարբերաբար կրկնվող գործողությունները։

1. Present: forms and pronouns
2. Present simple – affirmative forms
3. Present simple – exercises
4. Present simple forms – quiz
5. Affirmative forms – exercises
6. Present simple: third person -s
7. Read, watch and translate!